بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای حل مسألۀ شناختی-اجتماعی بر بهبود روابط بین فردی و همدلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری

چکیده هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی آموزش حل مسألۀ شناختی- اجتماعی بر بهبود کیفیت روابط بین شخصی و همدلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری بود. این پژوهش به شیوه ی آزمایشی و با طرح پیش آزمون وپس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان پسر 12 تا 16 ساله شهرستان گناباد در سال تحصیلی 92-91 بودند. آزمودنی های پژوهش شامل 40 دانش آموز پسر مبتلا به ناتوانی های یادگیری بود که از میان دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس روابط بین شخصی و همدلی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (manova) نشان داد که آموزش حل مسألۀ شناختی-اجتماعی بر بهبود روابط بین شخصی و همدلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری مؤثر بوده است (001/0>p). از آنجا که دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری، علاوه بر مشکلات تحصیلی افسردگی و تهایی را تجربه می کنند و نسبت به دانش آموزان عادی از همدلی کمتری برخوردارند، مداخله فوق می تواند به بهبود روابط بین فردی انها کمک کند.